Een Amerikaanse ondernemer las een onderzoek van enkele wetenschappers waarin ze aantoonden dat een loon van 70.000 dollar per jaar mensen het gelukkigst maakt.

Hij besloot daarop om al zijn 120 medewerkers vanaf dat moment een loon van 70.000 dollar per jaar te geven. Voor enkele medewerkers betekende het een verdubbeling van hun loon.
Hij ging echter nog verder.
Zelf had hij tot op dat moment een loon van 1 miljoen per jaar. Dat loon heeft hij teruggebracht… tot 70.000 dollar. Het verschil is nu het geld geworden waarmee hij de loonverhoging van zijn medewerkers betaalt.
– Dit is prachtig voorbeeld van iemand die de hebzucht dan eindelijk voorbij is. Zo’n stap zorgt er voor dat de economie weer gaat draaien. Er is dus nog hoop. Het zou goed zijn als meer graaiers tot het inzicht gaan komen dat delen van de welvaart beter is dan egoïstisch ikke, ikke, ikke.
Ik las op teletekst van omroep Brabant een top 100 van rijkste Brabanders. Een totaal verkeerde instelling om die rijken op die manier in het voetlicht te zetten. Beloon hun graaigedrag niet met een podiumplaats. Hun extreme rijkdom is slecht voor de samenleving en slecht voor de economie. Een miljard euro in handen van één persoon is diep triest. Extreem veel beter zou het zijn als 1000 mensen een miljoen zouden hebben. (of een inkomen van zo’n 70.000 euro per jaar)