De twee meest vervuilende landen in de wereld hebben gek genoeg ook de meest ambitieuze milieudoelen in de wereld.
Zo wil India in 2030 alleen nog maar elektrische auto’s verkopen. Het liefst zouden ze op dat moment ook alle bestaande verbrandingsmotoren van de weg hebben.
Het zou voor dat land enorm veel vervuiling schelen. Om het mogelijk te maken moet India de productie van zonne-energie verveelvoudigen. Het is hun doel om de huidige productie van 8% duurzame energie binnen vijf (!) jaar te verhogen naar 24% duurzame energie.
Om dat mogelijk te maken worden er werkelijk gigantische velden met zonne-panelen aangelegd.
Het land realiseert zich dat grote stappen gezet moeten worden en ze zijn niet bang om initiatief te nemen.
In China zien we hetzelfde.
Men is niet alleen druk doende om de woestijn in noord China weer groen te maken, maar er is ook een streng beleid om vervuilende kolencentrales actief te sluiten en te vervangen met wind en zonne-energie. Daarbij schrikken ze niet terug voor enorm veel projecten met per project tienduizenden zonnepanelen.
Als we dat vergelijken met wat we in de Benelux doen, dan is duidelijk dat we een achterstand hebben en die achterstand wordt door de stroperige bureaucratie alleen maar groter.
Bij ons geldt alleen nog maar “not in my back yard”. We willen alles, maar we zijn niet bereid tot welke concessie dan ook.
Ondertussen worden wij in het westen nu gek gemaakt met gruwelverhalen over honderden euro’s meer kwijt aan energie vanwege ‘het klimaat’.
Het is BS. We zijn dat geld kwijt aan de noodzakelijke omschakeling van grijze energie naar groene energie. De olie en kolensector gebruikt de verwijzing naar ‘het klimaat’ om ons af te leiden van het feit dat ze anders zelfs de transitie moeten betalen. Door het nu op ‘Klimaat’ te gooien komt de rekening bij ons. Dat is geen toeval, dat wordt zo gestuurd door de grijze energiesector.
De overstap naar duurzame en groene energie is geen vrijblijvendheid. Ze moet hoe dan ook komen, wat of het argument er ook voor is. Als het argument klimaat is, dan dan komt de rekening bij ons. Is het argument de eindigheid van fossiele brandstof, dan ligt de rekening bij de energiesector. U begrijpt nu toch onderhand wel hoe de hazen lopen?