In 2013 ging Detroit failliet. Het was een uniek moment. Niet eerder in de geschiedenis van de VS was een grote stad failliet gegaan.
Het was echter meer dan alleen een financieel faillissement. Detroit ging ook moreel failliet. De corruptie was simpelweg te erg geworden om nog als stad te kunnen functioneren. Niet alleen moest financieel orde op zaken gesteld worden, maar zonder andere instelling van de lokale overheid, het lokale bedrijfsleven en de lokale bevolking zou iedere poging tot herstel van de stad gedoemd zijn te mislukken.
De schulden werden gesaneerd en de lokale politici vervangen.
Er ging een frisse wind waaien, maar zonder de nodige hobbels verliep het niet.
Oude gewoonten staken her en der de kop op. Deels bij de overheid, maar vooral ook in het bedrijfsleven en bij de bewoners die moeite hadden hun oude gewoontes los te laten. Vuil bijvoorbeeld, dat stak je gewoon in de fik. Immers, een goed werkende vuilophaaldienst was er al heel lang niet meer.
Na een mislukte herstart begon men in 2015 opnieuw. Nu met zware sancties en opnieuw met enkele nieuwe sleutelfiguren in het proces.
Nu liep het wel goed. Bepaalde regelingen die na 2013 waren ingevoerd en toch weer misbruikt werden, werden bijgesteld. Er werd ook serieus gehandhaafd.
Men accepteerde over een breed front de fraudes niet meer. Immers was duidelijk dat met corruptie en fraude Detroit niet zou kunnen herleven. Dát besef was enorm belangrijk. Ook de leiders binnen de bevolking begonnen in te zien dat het probleem vooral ook bij de bevolking bleef hangen.
Wie nu fraudeert kan daarom afrekening verwachten.
Zo ook bij het betalen van de lokale belastingen. Er was een enorme achterstand ontstaan bij die belastingen. De overheid was de regie verloren.
Men heeft het na vele jaren voor elkaar gekregen om het bestand schoon te krijgen. Betaal je de belastingen op huizen niet, dan kom je ‘gewoon’ weer in de procedure. De achterstanden zijn weg. Belasting betalen is nooit leuk, maar zelf belasting betalen en van je buren horen dat ze die belasting al tien jaar ongestraft niet meer betalen is funest voor het vertrouwen in de lokale overheid.
Betaal je niet, dan kan je nu weer gewoon je huis verliezen. Geen ‘verloren’ gevallen meer, of zulke achterstanden dat het in feite een soort loterij werd.
Het sneue is dat de armsten die niet betalen nu ook echt hun huis verliezen. Het goede is dat de belastingen niet langer op een steeds kleinere groep netjes betalenden worden afgewenteld.
Wat we nu zien, is dat steeds minder huizen onder water raken. Nu iedereen weer netjes aan het betalen is gegaan is er discipline gekomen. Detroit is weer een stapje verder terug. Een goede zaak.