Het gaat niet goed in de agrarische sector. Boerenbedrijven moeten groter en groter worden maar de winst neemt keer op keer zo af dat nóg weer een stap naar schaalvergroting nodig is.
Het moet anders, maar we leven bijna allemaal nog in de ontkenningsfase.
De oplossing moet namelijk niet alleen in de agrarische sector gevonden worden, al mag daar wel de aanzet van de verbetering vanuit verwacht worden.
In een discussie met wat agrariërs bleek dat ze behoorlijk in ontkenning leven. Ze realiseren zich dat het niet goed gaat, maar het is niet hun schuld. Het is de schuld van boomknuffelaars en leugenachtige wetenschappers die er geen verstand van hebben. Ze zijn allemaal tegen de sector en regels worden alleen maar opgesteld om het ze moeilijker te maken.
Ok, dan ga je maar failliet.
Degenen die nog wel open staan voor veranderingen zouden eens kunnen kijken naar alternatieven.
Het probleem is namelijk vooral het feit dat er te weinig verdiend wordt. In de race om verdiensten moeten er steeds meer hoekjes afgesneden worden. Het eindproduct wordt kwalitatief minder en het gevaar neemt toe, omdat men in de haast wanhoop richting inkomsten naar middelen grijpt die letterlijk de gezondheid van de boer en de consument schaden.
Het MOET dus anders.
De boer moet weigeren om foute (gif)middelen te gebruiken, maar kan dat alleen als hij/zij weet dat de schone producten toch een goede afzetmarkt tegen een degelijke prijs vinden. De consument moet bereid zijn om voor goed gifvrij voedsel meer te betalen.
De consument doet dat niet zo maar. Als er in het schap appels liggen van 4 euro de kilo en van 3 euro de kilo en ze zien er hetzelfde uit, dan wordt gekozen voor de goedkopere variant. Heel logisch, maar daar moet dus verandering in komen.
De consument is bereid om voor een andere Apple veel meer te betalen dan voor een Huawei. Het verschil is het merk.
Consumenten zijn gevoelig voor goede merken.
Ook de agrarische sector moet daar goed naar kijken. Verkoop je appels of verkoop je een bepaald merk aan appels?
Koop je anonieme appels uit een ver weg land, of koop je appels van een bepaalde lokale boomgaard?
Te lang heeft de agrarische sector het gemak van de supermarkt gediend door in bulk te leveren en de supermarkten de consument te laten bespelen. Het gevolg is dat de agrarische sector geen binding meer heeft met de eindconsument en volledig afhankelijk is van de tussenhandel.
Gaat heen en verenig u, zou een goed advies zijn. Verenig je in een groep leveranciers die een kwaliteit hooghouden en die zelf ook een blok richting de eindconsument gaan vormen. Natuurlijk kan je en wil je ook via de supermarkt blijven verkopen, maar zorg er voor dat je ook rechtstreeks contact met de eindconsument krijgt. Zou de supermarkt je willen uitknijpen, dan kan je ook weigeren nog via die keten te verkopen. Heb je een sterk merk, dan laat de consument de supermarkt liggen. Moet je eens kijken hoe dat de supermarkt ineens tot schappelijke partner maakt.
De supermarkten zijn ongehoord sterk geworden en hebben het belang van de lokale agrarische sector nooit meer meegewogen. Die macht hadden ze.
Die macht moet ze worden afgenomen en dat kan alleen door overleg vanuit kracht.
Enkele leveranciers is het al gelukt, maar de meerderheid van de agrarische sector leeft nog in ontkenning.
Ik hoop van harte dat ze op tijd wakker worden.
