ING heeft besloten haar taxaties op onroerend goed niet langer in eigen huis uit te voeren. Er blijven slechts twee taxateurs in dienst van ING. Deze twee gaan de externe taxaties controleren.
Cushman & Wakefield rapporteerde laatst dat het twaalf ING taxateurs had overgenomen.
Ik ben van mening dat het een goede zaak is dat de bank deze taak buiten de deur brengt. Immers had de bank daarmee meerdere posities in de markt. Een klant met een hypotheek van de bank kon zijn huis getaxeerd zien worden door de bank en had daarmee zowel de hypotheek als de taxatie bij één partij liggen. Dat de taxatie dan uitvalt naar het voordeel voor de bank is niet meer dan logisch.
Dat gevaar blijft er nu, want voor een taxateur is de goede band met de ING van groter belang dan de band met de klant, maar zou de klant het er niet mee eens zijn, een rechter inschakelen en gelijk krijgen, dan ligt die externe er uiteindelijk toch ook wel een keer bij ING uit. Hoewel de situatie dus gunstiger voor ING dan voor de klant is, is de bescherming van de ING klant nu toch een stuk beter geregeld.
In mijn visie moet een bank alleen bank zijn en zouden banken alle andere taken die ze doen los van de bankzaken moeten opzetten.
Aparte bedrijven derhalve. Dat houdt in dat beleggen, deelnemen in bedrijven, speculatie, huizenbezit, verkopen van verzekeringen, ondersteunen van beursnoteringen allemaal zaken zijn die niet bij een bank horen. Het moet allemaal gedaan worden, maar er is nergens een noodzaak om dat in combinatie met banktaken en vooral de creatie van fiat geld te doen. Banken misbruiken de economische kracht die uitgaat van het vermogen dat ze hebben om op basis van een handtekening van een klant geld uit lucht te creëren.
Door banken te splitsen en hun rol weer veel zuiverder te maken, kan de veel te grote rol van banken teruggebracht worden naar een veel gezondere situatie waarin alle onderdelen gewoon moeten concurreren met marktpartijen zonder de mogelijkheid geld uit lucht te scheppen.