In 1996 hadden de banken in Nederland in totaal ter waarde van 128 miljard aan hypotheken uitstaan.
Twaalf jaar later was deze hypotheekschuld gestegen tot 680 miljard.
Hoe was dat mogelijk zonder de balans van de banken op te blazen?
De banken realseerden dit doordat ze de hypotheekrisico’s verherpakten en doorverkochten. Daarmee was de hypotheek weer van de balans af en konden ze een andere klant aan een hypotheek helpen.
Wat dit echter inhield, was dat banken het verstrekken van deze uiterst lucratieve hypotheken als basis van hun omzet gingen zien.
Er moesten dus zo veel mogelijk hypotheken verkocht gaan worden en de nietsvermoedende en financieel niet geletterde consumenten werden gek gemaakt zodat ze vooral toch ook maar overal hypotheekcaire leningen voor aangingen.
Banken stellen nu dat deze enorme stijging van de hypotheekschulden niet hun ‘schuld’ is. Immers, we zijn allemaal volwassenen geweest die deze hypotheekschulden aan zijn gegaan.
Toen de banken het financiële systeem opbliezen, gaven ze ook aan dat dit niet hun ‘schuld’ was.
Het was ’toeval’ en degene die het licht aandeed moet je maar zien te vinden en die aanklagen. Wat de banken deden was immers volkomen legaal…
Nu, als dat zo was, waarom zijn ze dan akkoord gegaan met honderden miljarden aan schikkingen?
Het vervelende aan de schikkingen is echter dat de banken zich er mee vrij kochten.
De consument was het slachtoffer, maar dit slachtoffer kan geen bank meer aanklagen, want strafvervolging is bij de overheid afgekocht.
Denk ook maar niet dat de overheid nu de slachtoffers tegemoet komt.
De schikkingen zijn gebruikt om de gaten in de overheidsbegrotingen te vullen. Gaten die enorm veel groter werden toen de banken gered moeten worden.
Willen wij de economie een boost geven, dan zullen we eens moeten kijken naar hoe we de huizenbezitters een lol kunnen doen. Deze middenklasse hun hypotheekrente halveren zou een prima stimulans voor de economie geven in juist de bevolkingsgroep die het meeste voor de economie betekent. Overweeg ook kwijtschelding restschulden van consumenten die met verlies hun huis moesten verkopen. Zo voorkom je dat deze mensen in een uitzichtloze uitkeringssituatie terecht komen en blijft de kans het grootste dat ze belasting afdragende consumenten blijven. Daarvan kunnen we er in feite niet genoeg hebben. Die kwijtschelding verdiend zichzelf dan snel terug.
Lees hier meer over het onderwerp