Als één van de argumenten tegen staatscomplotten wordt het feit gebruikt dat er ‘altijd wel iemand begint te praten’ als het om grote geheimen gaat.
Dat dit onjuist is, blijkt naar mijn idee uit drie ‘recente’ zaken. Namelijk de moord op Kennedy, de afluisterpraktijken die door Edward Snowden bekend gemaakt werden en het feit dat ‘iedere’ regering in het westen officieel akkoord gaat met de 9/11 uitleg, alwaar drie enorme gebouwen instorten omdat er twee vliegtuigen in vlogen. De manier waarop de gebouwen plat gingen tart de natuurwetten en toch is het officiële waarheid.
Nu kan je zeggen, Tom, die Snowden bewijst toch het tegendeel van wat je stelt?
Ja en neen. Die afluisterpraktijken waren namelijk al heel lang gaande en letterlijk honderdduizenden werknemers (ambtenaren en contracters) wisten daar van. Uiteindelijk was er na jaren één man zo dapper om het naar buiten te brengen. Honderdduizenden hielden al die jaren hun mond. Die ene man die zo dapper was is de grote uitzondering. Hoe vaak kom je zo’n dappere man tegen? Hij is daarom in mijn ogen de uitzondering die de regel bewijst.
9/11 is ook zoiets. De officiële versie in klinkklare onzin. Zo kan het zeker niet gelopen zijn. Maar dat hardop zeggen maakt je een wappie.
Nu ben ik verre van een wappie en daarom toch mijn versie in een paar regels tekst.
Het is en blijft naar mijn idee een complot vanuit Israël om de VS politiek in lijn met het Israëlische beleid jegens de moslimwereld te houden. Het werd door Israël uitgevoerd met hulp en medewerking van enkele zeer hooggeplaatste neo-cons in de toenmalige Bush Jr. regering.
De gebouwen werden neergehaald met behulp van bestaande nucleaire sloopbommen die bij het begin van de bouw van de gebouwen eind jaren zestig al geplaatst waren. Om de val van de gebouwen goed te reguleren werden ze vooraf maandenlang voorbereid. Het werd bijna openlijk gedaan, zodat het eigenlijk niet opviel. Kijk maar eens naar de dozen die de zogenaamde kunstenaars in één van de gebouwen gebruikten. Dat zijn dozen waarin explosieven hebben gezeten waarmee de etage balken werden doorgesneden. Je ziet dat tijdens de instorting ook gebeuren. De pufjes per verdieping. Men was terecht zo vol vertrouwen in het succes van het bedrog dat het letterlijk ‘open’ uitgevoerd kon worden. De eigenaar van twee van de gebouwen EN zijn hele familie waren nét die dag niet aanwezig. Ze waren er iedere dag, maar nu was niemand van hen in het gebouw. Lijkt me toe dat dit wel heel veel toeval is. Ook die man had nauwe banden met Israël. Hij had echter ook een probleem, want de gebouwen waren zo verouderd dat ze niet meer rendabel waren. Een acuut probleem voor een ultra rijke zakenman met de Israëlische nationaliteit werd deel van de oplossing voor de wereldpolitiek strategie van de staat Israël.
Het erge is, het was een totaal succes en deze politieke oorlogsdaad heeft vervolgens de levens van miljoenen mensen verkort en/of tot een hel gemaakt. We ‘voelen’ dit succes nog dagelijks. Zal dit ooit nog officieel toegegeven gaan worden als alle betrokkenen al lang dood zijn?
Hoe lang kan een geheim bestaan?
