We neigen er als mensen naar om lijntjes door te trekken.
Zo ‘zien’ we niet in dat energiebronnen als olie en kolen in feite de energiebronnen van gisteren zijn. Mogelijk dat we ze over 100 jaar nog gebruiken, maar niet meer in die overheersende mate zoals we dat tot in feite enkele jaren geleden deden.
We ‘zien’ het niet, omdat we nog maar nét over de top heen zijn. Andere energiebronnen stellen nu nog niets voor en we kunnen ons niet indenken dat die bronnen, die nu soms nog niet 1% van de energie opbrengst opleveren, straks veel belangrijker zullen zijn.
Die energietransitie heeft voor de maatschappij maar ook voor het bedrijfsleven en de politiek enorme gevolgen.
Gevolgen die zelfs de president van de VS nog niet ziet of graag wil ontkennen. Die president heeft namelijk ingezet op de heropleving van de kolen industrie. Een in mijn ogen kansloze exercitie omdat uiteindelijk niemand terug wil naar de onveiligheid van de mijnen, maar ook terug naar de vervuiling die gepaard gaat met de grootschalige verwerking van steenkool.
Dat wil niet zeggen dat steenkool verdwijnt. Verre van dat. Het houdt echter in dat het belang van steenkool in het totale plaatje afneemt en dat de prijs voor steenkool nooit meer serieus gaat pieken. Net zoals olie niet snel meer naar een prijs van $150 per vat zal gaan.
Alleen als er een enorme oorlog uitbreekt (en dan liefst vrij snel) kan iemand nog hopen op een dergelijke prijs voor olie. Landen, bedrijven en particulieren worden steeds minder afhankelijk van olie. Het gaat met kleine stapjes, maar de trend is ingezet en gaat nog wel even door.
Alleen al het feit dat accu- en batterijtechniek enorme sprongen maakt, is gigantisch, neen, GIGANTISCH belangrijk. Die ontwikkeling zorgt er namelijk voor dat we als samenleving heel veel meer op duurzame energie gaan leunen.
Dat gaat landen, bedrijven en particulieren veel minder afhankelijk maken en zal er voor zorgen dat het aantal energiecentrales zal halveren. Niet over 100 jaar, maar binnen 10 jaar. We zien die trend al in Nederland en België waar de energiemaatschappijen al over elkaar struikelen over wie de meeste kolencentrales mag sluiten.
Uiteraard omdat ze daar subsidies voor krijgen, maar op strategisch niveau heeft men al door hoe de vlag er bij staat.
Elektrische auto’s zijn nu nog een uitzondering. Die situatie gaat echt veranderen. Met iedere nieuwe elektrische auto neemt de behoefte aan olie weer een beetje af. Het is druppel na druppel, maar al die druppels samen gaan de energiemarkt ingrijpend veranderen.
De vraag is waar de Benelux blijft in die ontwikkeling. Willen we voorop lopen en technieken ontwikkelen en vanuit bijvoorbeeld octrooien in de toekomst rijk worden, of wachten we af en gaan we pas in de tweede fase mee, omdat dan de kosten al gemaakt zijn? Voor wat betreft batterijen en accu’s lopen we als Benelux al fors achter bij bijvoorbeeld Duitsland dat echt een generatie verder is en er al een heel nieuwe sector bij heeft.
Jammer, maar aan de andere kant is er ook wat te zeggen voor ‘erop en erover’ vanuit een tweede golf. We zien dat in voormalige ontwikkelingslanden alwaar men de digitalisering veel sneller oppakt dan in de VS of Europa. In de VS bijvoorbeeld betalen ze nog voornamelijk met cheques. Kunt u zich dat indenken? Hoe lang zijn we daar in Europa al vanaf? In Kenia betalen ze met hun GSM of smartphone. Die lachen om onze ouderwetse manieren van betalen.
Kenia hebben we het dan over. U weet wel, dat land waar we ‘hulp’ naar toe sturen.
Zelfs in de energiemarkt gaan we straks crypto technologie terugvinden. Zo extreem zal de energiemarkt veranderen.
De energie toekomst (Tom Lassing)
7 jaar
