Volgens Warren Buffett kan iedereen met veertig dollar miljonair worden. Je moet de $40 bij je geboorte laten investeren in een oerdegelijk aandeel en dan moet je wachten tot je tachtig bent. Je gaat dood als miljonair.
– Ja, was het maar zo makkelijk…

Warren Buffett heeft makkelijk praten. Het is hem gelukt. Maar hij gaf zelf al toe dat hij mazzel had dat hij als kind van rijke blanke ouders in de Verenigde Staten van voor de Tweede Wereldoorlog geboren werd. Dat op zich was al het lot uit de loterij.
Was hij als zwart jongetje in hetzelfde land geboden, dan was de kans al veel kleiner geweest. Was hij als zwart jongetje in Afrika geboden, dan was zijn kans dicht bij nihil geweest.
Maar vraag u eens af, hoeveel degelijke bedrijven uit uw geboortejaar bestaan er nog?
De kans is behoorlijk groot dat het degelijke bedrijf ergens onderweg toch op de klippen is gelopen.
Warren Buffet gebruikt graag Coca Cola voor zijn voorbeeld. Dat aandeel was echter op zijn geboortedag in mijn ogen nog geen oerdegelijk aandeel.
Buffett kocht het volgens mij ook pas ergens in de jaren tachtig. Het verhaal gaat dus wat mank.
Maar is het daarom onzin?
We zitten nog altijd in de periode van de ondernemingen. Realiseert u zich dat we in feite in een unieke periode leven? Voor 1850 was de macht van ondernemingen bijzonder klein. Pas na de burgeroorlog in de Verenigde Staten werden ondernemingen machtig en werden ze ook een politieke factor van formaat. Pas na de Tweede Wereldoorlog werden onderneming zo machtig dat ze in feite de politieke macht over namen van regeringen. Op dit moment worden we in naam geleid door politici, maar zien we dat enorme wereldwijd opererende bedrijven de agenda bepalen.
Haal je een belastingvoordeel voor de bedrijven weg, dan zijn de bedrijven binnen enkele maanden vertrokken.
Ze gaan dan naar een ander land waar ze meer voordelen kunnen behalen. Weg werkgelegenheid en weg welvaart.
De vraag is hoe lang aandelen van deze machtige ondernemingen nog interessant blijven. Als een bedrijf zo machtig wordt dat het regeringen kan dwingen, waarom zouden ze dan ook niet proberen om hun eigen aandelen weer uit de markt te halen en alleen aan insiders verstrekken?
Ze hebben de aandelen alleen uitgegeven om een hefboom te creëren op hun eigen vermogen. Maar als je die hefboom niet meer nodig hebt, waarom dan nog afhankelijk zijn van een beursnotering?
De vraag is dus of een aandeel voor een baby kopen nog wel zin heeft. Hoe groot is de kans dat over veertig jaar dit aandeel nog bestaat?
Maar aan de andere kant, wat is je risico met bijvoorbeeld een bedrag van 100 euro.
Ik heb zelf 100 aandelen Romarco gekregen bij de geboorte van mijn zoon Romar. Hij heeft die aandelen uiteraard nog. Hij is nu 16. De aandelen zijn samen nog minder dan slechts 50 euro waard. Nu is Romarco geen degelijk bedrijf zoals een Coca Cola nu is, maar in het geboortejaar van Warren Buffett was Coca Cola ook nog niet wat het nu is.
Wordt mijn zoon ooit miljonair met die 100 aandelen?
Ik vrees dat hij zo oud niet kan worden, welke medische wonderen er ook nog gaan komen.
en toch… een beleggingshorizon bepalen is zo gek nog niet.
Hoe oud is uw langst in portefeuille zittende aandeel? Is dat een degelijk aandeel, of is het een vuiltje dat misging en waarop u nooit verlies wilde nemen?
Ik stel de vraag opnieuw. Hoe lang zit het langst in bezit zijnde degelijke aandeel in uw portefeuille?
Als dat minder dan 5 jaar is, dan bent u geen belegger, maar u bent speculant.
Grote kans dat u veel verlies heeft opgelopen met beleggen, want u hopt van het ene naar het andere aandeel en van verlies naar verlies.
In de kern heeft Warren Buffett gelijk. Koop degelijke aandelen en blijf zitten… jarenlang. Misschien wel tientallen jaren lang.