Als u dacht dat de bankiers op Wallstreet ermee zitten wat ze de rest van de wereld hebben aangedaan, dan moet ik u teleurstellen.
Hooguit vinden ze dat de gods werk doen. Hun hoogste streven is meer geld verdienen. Wie minder dan een miljoen per jaar verdient, die is niets, stelt niets voor.

De bankiers vinden zichzelf zelfs zielig, want iedereen is in hun ogen onterecht aan het afgeven op hun werk en hun bestaan.
Volkomen onterecht vinden ze zelf, want ze doen zulk goed werk. Ze brengen liquiditeit in de markt. Hun reden om alles te mogen doen.
Er is bij die bankiers geen greintje zelfreflectie. Het is de schuld van de rest van de wereld, maar niet van hen.
De bankiers vinden zichzelf slachtoffer van de liberale media die hen keer op keer slecht naar voren laat komen en steeds maar weer wijst op de enkele rotte appel die zich heeft laten pakken.
Wie met de hand in de koekjestrommel is betrapt en zich er niet uit kon praten of kopen, die heeft afgedaan bij de bankiers.
Als je je hachje hebt kunnen redden door de bank een forse boete te laten betalen, dan is dat geen probleem. Wie echter persoonlijk straf heeft gekregen, is een paria.
Hoe ziet dat er uit in New York? Een reporter wist het voor elkaar te krijgen om binnen te komen op een intern feestje.
Hij schetst een interessant beeld van bankiers die alleen nog maar lachen over wat ze allemaal voor elkaar gekregen hebben. De wereld is van hen en niemand die ze nog iets kan maken.
http://nymag.com/daily/intelligencer/2014/02/i-crashed-a-wall-street-secret-society.html?utm_source=pocket&utm_medium=email&utm_campaign=pockethits