De bijeenkomst in Algiers begon zoals altijd weer vol optimisme. Men zou de problemen wel even opzij zetten. Het leek anders te lopen. De gezworen vijanden Iran en Saoedi-Arabië kwamen er gewoon niet uit. Iran wil na het opheffen van de sancties tegen haar weer net zo veel produceren als voorheen. Saoedi-Arabië ziet dat niet zitten en wil een lager plafond voor heel de OPEC, zonder dat ze zelf productie hoeft in te leveren.
Het leek weer een mislukking te worden, tot er ineens toch een overeenkomst uit kwam. Saoedi-Arabië is de partij die het meeste water in de wijn heeft gedaan.
Waren ze er niet uitgekomen dan was ieder land gewoon zijn gang gegaan en als gevolg daarvan zouden we net als de laatste 1,5 jaar olieprijzen van tussen de 40 en 50 dollar per vat.
Het punt is, als je 101% van de vraag produceert, dan halveren de prijzen.
Als je slechts 99% van de vraag produceert, dan zal je de prijs zien verdubbelen.
Van buiten de OPEC bezien is het dan simpel. Je levert allemaal wat productie in en je doel wordt bereikt.
Gelukkig zijn ze zo slim en eerlijk niet en spelen haat, godsdienst, ego, afkomst, afgunst en hebzucht hun rol enorm mee en komen de OPEC leden er uiteindelijk niet uit. Voor Europa een prachtige zaak. Wij moeten immers olie en gas importeren. Een lagere prijs is goed voor Europa.
Maar ze kwamen er toch uit?
Ja en neen. Ja, ze zeggen dat ze een deal hebben. Deze deal moet dan in november haar beslag krijgen in definitieve productieplafonds per land. De praktijk is dat ze zich niet zo netjes aan deze afspraken houden. Het zijn namelijk compromis afspraken en niemand is er gelukkig mee.
Ik verwacht daarom dat de olieprijs hooguit naar 55 dollar per vat kan stijgen. Bij die olieprijs gaan ze stiekem meer productie leveren en gaat de olieprijs vervolgens weer omlaag.
Het is voor Europa vooral jammer dat door de lage olieprijs duurzame energie projecten minder snel tot uitvoering komen. De toekomst ligt immers in duurzame energie en niet in olie. Europa moet haar investeringen in ‘duurzaam’ nu eigenlijk financieren door de korting op olie te gebruiken als investering in duurzaam.
De OPEC als oppermachtig kartel is verleden tijd, maar niemand heeft die zichzelf zo belangrijk vindende mannen dat nog willen vertellen.