Jean Paul Mustier en de voorzitter van de Europese bankenunie. Hij pleit voor een negatieve rente op spaartegoeden van meer dan 100.000 euro.
Daar wordt schande over gesproken.
Ik ben het daar niet mee eens.
In mijn ogen heeft hij gelijk.
Wie heeft er meer dan 100.000 euro spaargeld nodig? Dat geld ligt niets te doen.
Als je zo rijk bent dat je meer dan zo veel geld niets kan laten doen, dan kan je er ook wel negatieve rente en/of belasting over betalen.
Dat komt er tenminste nog iets goeds van.
Spaargeld is in feite namelijk asociaal geld. Dat is wel heel cru gesteld, maar het is geld dat actief zou kunnen zijn, maar het ligt niets te doen omdat iemand zo rijk is dat hij of zij zich dat kan veroorloven.
Veel beter voor de maatschappij zou het zijn als dat geld actief ingezet wordt. Zet het bijvoorbeeld in om anderen te steunen in hun ondernemen. Zo ben ik heel blij met de investeerders die mij geld verstrekten waarmee ik in de VS woningen kan kopen. Ik bied ze een mooi rente rendement en ik kan actief met dat geld ondernemen.
Zo doet dat geld iets heel nuttigs, want in de VS ben ik nu een stad weer nieuw leven aan het inblazen. Op dit moment heb er er letterlijk zo’n 10 personen voor me aan het werk. Niet allemaal full-time, maar een groot deel van hun inkomen komt momenteel wel via mij binnen.
Die mensen hadden dat werk en dat inkomen niet gehad als iedereen op het spaargeld was blijven zitten.
Dat banken en overheden via boeterente en belastingen de spaarders in beweging willen krijgen is wat mij betreft dus een goede zaak.
Interessante beleggingen

een alternatief op spaargeld bij de bank is het aanhouden van goud op ene goudrekening. In mijn ogen is dit de beste aanbieder in de wereld.