Gisteren gaf de AFM een speech van Hans Hoogervorst vrij waarin hij zijn steun voor loyaliteitsdividend uitsprak.
Een vreemde zaak dat de AFM ‘lange termijn aandeelhouders wil belonen door hogere dividenden’. Vreemd omdat het ‘gelijken ongelijk gaat behandelen’. Net als die zaak bij Fortis, waarbij nieuwe aandeelhouders ineens minder te zeggen zouden hebben. Gelukkig is dat laatste door een hogere rechtbank alsnog rechtgetrokken, maar nu gaat de AFM toch weer mee in het ongelijk behandelen van aandeelhouders. Is dat onderdeel van een campagne ‘Verdeel en heers?’
Waarom is het geen goed idee om aandeelhouders te belonen als ze langer aandeelhouder zijn?
– Ten eerste omdat het dan aandeelhouders en vooral grote aandeelhouders gaat ontmoedigen om met hun voeten te stemmen. Immers verliezen ze dan ook de rechten op dat hogere dividend. Ze zullen dus minder snel, al was het maar om de directie onder druk te zetten, vertrekken. De vraag is of dit slim is. Immers vertroebeld het de blik van de aandeelhouder, die bij wanbeheer van het bedrijf in feite zo snel mogelijk zou moeten vertrekken. Dat doen ze dan niet, uit de wetenschap dat het extra dividend dan verloren is. In feite heeft uiteindelijk de aandeelhouder maar één echt serieus machtsmiddel en dat is de aandelen verkopen en daarmee het aanbod verhogen waardoor mogelijk de koers inzakt. Met dat vertrek eindigt dan ook alle zeggenschap van die aandeelhouder. Het is dus een uiterste middel dat ook door de aandeelhouder niet graag gebruikt wordt. De drempel wordt nu nog hoger voor de aandeelhouder gelegd. Ik denk niet dat dit goed is.
– Daarnaast houdt het hogere dividend voor de zittende aandeelhouders in dat nieuwe aandeelhouders de aandelen minder interessant zullen vinden. Ze krijgen namelijk minder dividend op hun nieuwe aandelen. Er is immers maar een bepaald bedrag aan dividend en alles dat de langer zittende aandeelhouder meer krijgt, gaat ten koste van de nieuwe aandeelhouders. Uiteindelijk kan dus de beurswaarde flink negatief beïnvloed worden door het feit dat er op de nieuw te kopen aandelen minder dividend uitgekeerd wordt. Lange termijn aandeelhouders krijgen dan wel meer dividend, maar hun aandelenbezit is door de structureel lagere koers van de aandelen toch gedrukt. Ik vraag me serieus af er dus uiteindelijk zelfs voor de langer zittende aandeelhouder wel winst is.
– Een andere negatieve zaak is het feit dat er een openbare registratie moet komen van wie welke aandelen hoe lang heeft. Immers moet de regeling wel onafhankelijk te controleren zijn. We willen immers niet dat sterke partijen gaan doordsrukken dat ze versneld het hogere dividend krijgen. De bedrijven zelf, maar ook andere marktpartijen krijgen dus inzage in wie de aandelen in bezit heeft en hoe lang. Het is de vraag of deze kennis wel veilig is bij al die partijen. Immers is de verleiding erg groot om dan die aandeelhouders ook commercieel gezien meer te gaan uitnutten. Zit u als aandeelhouder te wachten op allerhande aanbiedingen van de bedrijven waar u aandelen in heeft? Zit u er ook op te wachten dat u voor een aandeelhoudersvergadering persoonlijk lastig gevallen wordt door het bedrijf om u bij bepaalde onderwerpen te bewegen ‘voor’ een directiebesluit te stemmen?
De kans dat dit allemaal gaat gebeuren is groot omdat de administratie openbaar zal worden en daarbij ook nog eens vreselijk duur. Wat gaat heel deze onzin eigenlijk kosten?
Ik ben vanwege alle bezwaren een groot tegenstander van het loyaliteitsdividend. Het is typisch zo’n salontafel onderwerp dat zonder nadenken maar weer in de markt gepleurd wordt. Waarom komt de AFM tegenwoordig iedere week met onzin naar buiten?