Ooit (jaren zeventig dat ik me kan herinneren) was er bij de Rabobank een programmeur zo slim om bij afrondingen onder de cent deze fracties naar zijn eigen rekening over te hevelen. Dat zou niemand opvallen dacht hij en in het echt bestonden er immers geen fracties van centen.
Het viel echter wel op, want in enkele maanden tijd stonden er al tonnen op zijn rekening.
Dat had hij niet verwacht. Het bleek dat er ontzettend vaak in fracties gerekend werd door computers. Iedere wisselkoers met tot wel zes cijfers achter de komma gaf fracties van centen.
Met zoiets in gedachte moet je eens kijken naar Peaks.
Dat is een startup die in feite net zoiets gaat doen.
Jij gaat er mee sparen, en Peaks profiteert er van mee.
Wat doet het?
Op het moment dat je een pin betaling doet, gaat Peaks die betaling naar boven naar een volle euro afronden. Dus een kopje koffie van 2,70 elektronisch afrekenen houdt in dat er 3 euro van je rekening af gaat.
Die 30 cent extra gaat naar een Rabobank beleggingsrekening. Je kan daar kiezen voor vier risicoprofielen.
Uiteindelijk kost deze service je 0,5% per jaar. Daarnaast betaal je uiteraard nog de kosten van de beleggingen binnen de performance van je risicoprofiel.
Maar even buiten de kosten is dit een heel leuke innovatie die het iedereen mogelijk maakt om heel geniepig toch een leuk bedrag bij elkaar te krijgen.
Het is een beetje zoals die programmeur. Hoe slim die ook was, hij had nooit gedacht dat het zoveel geld kon opleveren.
Het idee is ook briljant voor de Rabobank en Peaks. Zo kan je een heel nieuwe en trouwe klantbasis voor beleggingen realiseren.
Waarom ben ik hier nooit opgekomen?

Er is maar één nadeel aan deze opzet: Het zet aan tot elektronisch betalen. Ik ben daar geen voorstander meer van, omdat het een basisvrijheid van ons ontneemt. Namelijk je eigen geld anoniem kunnen uitgeven. Zodra we alleen maar elektronisch afrekenen kunnen ze ons dat gaan belasten. Op de lange termijn snijden we dus onszelf in de vingers met al dat elektronisch betalen.