Na de grote depressie in de Verenigde Staten waren de lessen er goed geleerd. De banken werden via de Glass–Steagall Legislation aan banden gelegd en mochten veel dingen niet meer doen.
Dat werkte verbazingwekkend goed, maar het had voor de bankiers een nadeel.
Ze konden namelijk niet ten volle gebruik maken van de mogelijkheden die gratis geld met zich meebrengt.
De vraag zal altijd open blijven staan of het wegnemen van deze restrictieve wetgeving, die was ontstaan na de grote depressie, nu stompzinnigheid, hebzuchtigheid, of briljant Amerikaanse financieel beleid was. Feit is echter dat de wereld in feite al snel na de deregulering wederom in een enorme crisis geraakte EN dat Amerika nu nog altijd de sterkste natie in de wereld is.
Dat laatste is vooral belangrijk.
Zonder het terugdraaien van de restricties voor de banken was dat laatste namelijk nu waarschijnlijk niet meer het geval geweest.
Amerika was dan namelijk haar voorsprong op de rest van de wereld kwijtgeraakt. Immers waren de Amerikaanse staatsschulden enorm en in feite onhanteerbaar geworden.
Amerika ging echter ongelimiteerd dollars printen en gaf haar banken carte-blanche om geld in de M3 te creëren. Ze dwong in feite de wereld om al die dollars te blijven gebruiken.
De rest van de wereld had te laat door wat er gaande was en uiteindelijk kwam er een volledig te voorziene crisis, maar die was nu geen Amerikaanse crisis mee, maar een wereldcrisis. Iedereen arm, alleen Amerika nog altijd het sterkst van allemaal.
Dat kan een briljante opzet zijn geweest.
In de tweede termijn van president Clinton was Goldman Sachs een grote beïnvloeder van het beleid. Ik neig er dus naar om het briljant beleid te noemen, want Goldman Sachs laat weinig aan het toeval over. Juist deze bank is het sterkst uit de te voorziene crisis gekomen. Hoe kan dat anders als je zelf het beleid hebt uitgestippeld?
Men wist wat er komen ging en doelbewust is een Amerikaans probleem een wereldprobleem gemaakt. Het feit dat de Verenigde Staten vooral de buitenlandse banken enorme boetes oplegt, is naar mijn idee ook beleid en geen toeval. Men wil Amerikaanse banken zo groot hebben dat ze wereldwijd toonaangevend zullen zijn en alles en iedereen kunnen beïnvloeden dan wel overnemen.
Amerika wil koste wat het kost leider van de wereld blijven en vooralsnog werkt dat, omdat de rest van de wereld niet samenwerkt om daar iets tegen te doen.
Morgen een artikel als vervolg hierop.