Deze week zag ik twee artikelen die handelden over de oneerlijke rijkdomverdeling.
De eerste die ik zag handelde over het feit dat in Nederland de huurders veel minder vermogen hebben dan bezitters van huizen. Daarbij werd het bezit van het huis niet meegerekend. De directeur van de centrale bank in Nederland weet wel hoe hij dat moet oplossen. Namelijk de huiseigenaren zwaarder belasten.
Het andere artikel handelde over het aandelenbezit in de VS. Ik schrijf daar gisteren al over. De rijkste 10% in de VS bezit 89% van de Amerikaanse aandelen. De andere 90% bezit 11%.
Om even naar het eerste punt terug te komen. Huizenbezitters zijn rijker.
Moet je dan die huizenbezitters voor hun bezit straffen, of zou je het juist moeten zoeken in het helder maken WAAROM de huurders armer zijn?
Ik denk namelijk dat het in veel gevallen heel logisch is en een heel bewuste keuze.

Ik verdeel hoe mensen zijn in twee groepen die ik voor het gemak even de hamsters en de zwervers noem.

Hamsters verzamelen en sparen voor slechtere tijden. Zwervers maken op wat ze nu hebben, want morgen kan je het kwijtraken.
Ik geef hierop overigens geen waarde oordeel over wat beter is, maar duidelijk is al wel dat ik zelf een hamster ben.

Verhoudingsgewijs zijn veel huurders ‘zwervers’. Ze maken op wat ze binnenkrijgen en hebben vaak bewust geen eigen huis, want dat is een zware investering en dat voelt niet goed. Maar met die instelling van niet willen investeren in zoiets duurs, voelen ze vaak ook niet veel voor sparen en beleggen. Dat voelt niet goed voor ze, want morgen kan je wel dood zijn en dat is pas echt zonde als je dan je geld niet opgemaakt hebt. Het sparen en bewaren voor slechtere tijden of voor later zit simpelweg niet in hun genen. Ik generaliseer hier uiteraard. Het geldt niet voor iedereen, maar het geldt veel meer voor mensen die huren dan voor mensen die kopen. Huizenkopers zijn immers ook veel meer de mensen die aandelen hebben.
Dat wetende, moet je daarom mensen die wel sparen en beleggen en die zich dus dingen ontzeggen om te kunnen sparen en beleggen dus maar hoger belasten?
Is dat niet als goed gedrag afstraffen?
Is dat dan eerlijk?
Ik ben van mening dat het zo maar hoger belasten van huiseigenaren de verkeerde weg is. Je straft daarmee een bevolkingsgroep puur vanwege hun karaktereigenschap. Namelijk dat ze als hamsters zijn. Als samenleving moet je er blij mee zijn dat je die mensen hebt, want ze investeren. Ze investeren in hun huis, maar vaak via aandelen ook in bedrijven.
Je zou ze dus kunnen belasten op inkomen en puur op vermogen boven een bepaalde ondergrens, maar niet alleen maar omdat ze een eigen huis bezitten. Dat feit zou namelijk geen straf verdienen.