Het einde van het kwartaal staat weer voor de deur. Tijd voor de beleggingsfondsen om hun positie overzichten te publiceren. Het optimisme waarmee we deze week beginnen, kan natuurlijk voortkomen uit de aanpassingen die nu snel gedaan worden.
Geen enkel beleggingsfonds wil publiceren dat ze vooral in de verliezers hebben gezeten. Men kijkt dus nu naar wie de winnaars van het kwartaal waren en koopt daar extra posities in. Het lijkt dan net alsof ze er ook de afgelopen maanden weer prachtig bovenop zaten.
Helaas is onduidelijk in hoeverre windowdressing nog altijd plaatsvindt. Het feit dat we vaak aan het eind van het kwartaal een opleving zien in fondsen die het in dat kwartaal prima deden, lijkt aan te geven dat het nog altijd bestaat. Zolang beleggingsfondsen alleen aan het einde van kwartalen hoeven te rapporteren over de posities die ze hebben, zal er ook geen einde aan komen. Beleggers in pensioen en beleggingsfondsen hebben daarmee maar beperkt een idee van waar men in het beleggen is. De problemen met de subprime leningen hebben daarom ook al bij een paar pensioenfondsen pijn gedaan. Dat in combinatie met de gedaalde koersen brengt weer wat fondsen in problemen. Ze raken de reserves (op papier) kwijt en moeten de premie verhogen als niet snel de beurs weer wil meewerken. Zo ontzettend zeker is uw pensioen dus niet, vandaar ook mijn pleidooi om ook voor uw pensioen te beleggen.