Deze week kreeg ik twee mails van personen die graag uitgeschreven wilden worden van de nieuwsbrief omdat ze aangaven gestopt te zijn met beleggen. Na mijn vraag waarom dat dat was, kwam één van de twee met de volgende reactie: "Ik heb nu genoeg verloren!".
Ik verbaas me daar oprecht over, want zelden heb ik zo’n mooie beurs meegemaakt.
Wie nu serieus aan het beleggen is geweest, die heeft enorme winsten gemaakt.
Immers zijn juist kwaliteitsaandelen met een lage koers winst verhouding een lage PEG-ratio en een hoge groei de afgelopen maanden enorm in prijs gestegen.
Ik heb dat de laatste maanden laten zien via mijn publicaties op het gratis Beursbox.nl en in de betaalde service Global Energy Newsletter.
De 2007 succesmethode is zeer simpel geweest.
Zoek naar marktleiders en neem alleen aandelen van bedrijven met een K/W van liefst onder de 15 en nooit boven de 20.
Zoek daarbij naar aandelen met een PEG ratio van liefst onder de 0,5 maar zeker onder de 1,0.
Verder moet de winst toenemen en het bedrijf minstens 10, maar liefst meer dan 20% groeien.
Zo moeilijk is dat allemaal niet.
Het probleem is alleen dat je als belegger dan wel vertrouwen moet hebben.
Ik ben sinds 9 maart 2007 blijven zitten in de aandelen en kocht bij dips bij.
Dat bleek een gouden keuze te zijn.
Teveel beleggers namen winst bij de eerste dip en zagen vervolgens de koers weer zeer snel oplopen. Te snel, want ze hadden de kans niet meer om in te stappen op de lagere koersen. Het volgende deel van de stijging misten ze. Ze namen dan alsnog op een hoger niveau een positie in, uiteraard net voor de volgende dip, verkochten toen vervolgens met verlies en bleven de rest van het jaar achter de feiten aanlopen.
Het lijkt altijd wel zo slim als we, zoals vandaag, zien dat de beurs gaat dalen, dat we dan snel winst nemen. Het probleem is dan echter vaak dat de timing van instappen vervolgens niet in orde is. In en uitstappen is pas succesvol als u beide disciplines beheerst. Uitstappen op een top wil nog vaak wel lukken, instappen op de bodem vaak niet.
In feite is teveel handelen een vorm van gokken.
Als een positie fundamenteel juist is, waarom dan het uiterste na gaan jagen? Bent u zo’n goede belegger en heeft u zo veel tijd dat u dat allemaal prima bij kan houden? Als dat zo is, dan is dat juist een reden om niet te traden. Immers kunt u dan vast een interessantere invulling van uw dag vinden. Waarom de hele dag achter de computer zitten als u genoeg tijd heeft?
Traden wordt door de professionele sector op alle mogelijke manieren gestimuleerd. Daar leeft de sector van.
Traden is echter een verliesgevende bezigheid voor de particuliere belegger. Natuurlijk wint u wel eens, maar over het geheel genomen verliest u.
Buy and Hold is in een bull markt de beste methode, mits in de juiste aandelen.
Het is in 2007 DE tijd voor Buy and Hold in kwaliteitsaandelen.
Als u iets anders doet, dan loopt u de kans op grote verliezen. Zo zijn er nog altijd beleggers die keer op keer op de daling inzetten. Midden in een bull run gaan ze structureel short.
Die short tijd komt nog wel, maar waarom niet eerst bevestiging van een short trend afwachten? Vol gokken op een kering van de trend kost heel veel geld. Iedere dip bleek dit jaar slechts een opmaat voor de volgende stijging te zijn. Beleggers die vol short gingen werden vaak alweer snel verrast door de snelle stijging.
Mijn beursbox lezer die gisteren uitschreef is blijven gokken en heeft niets geleerd van al zijn transacties.
Gegokt en verloren. Hij was niet in staat op in één van de beste beurzen ook zijn geld te behouden. Eigenlijk is het in en in triest.
Te veel en vaak traden is één fout.
Een andere fout is vaak het feit dat verkeerde aandelen gekocht worden. Men gaat niet voor kwaliteit maar gaat puur voor de gokjes. De bedrijven die misschien wel 100% en meer in een maand kunnen doen.
Feit is alleen dat dit zelden zal gebeuren. Beleggers schatten hun kansen op succes keer op keer veel te hoog in. Adam Smith schreef dat al in zijn boek "Wealth of Nations" dat in 1776 gepubliceerd werd. In al die jaren heeft het gros van de beleggers dat nog altijd niet door.
Warren Buffett is zo’n mooi voorbeeld van iemand die ineens door had dat het anders kon. Dat je juist door te kiezen voor rustige kwaliteit meer rendement zou maken.
Als we er een som van maken, dan ziet het er bij beleggers bijna nooit zo uit:
100
115
132,25
152,0875
174,90
201,135
Bij 15% rendement verdubbeld uw vermogen in 5 jaar.
Bij de meeste beleggers ziet het er eerder uit als:
100
150
75
112,50
56,25
84,375
In hetzelfde aantal jaren zijn ze met +50%, -50%, +50, -50% en +50% geconfronteerd. Ze begonnen het eerste jaar met +50% en dachten het beter door te hebben dan de expert die slechts 15% deed. Het tweede jaar ging er 50% verloren, maar de expert deed weer 15%. Ach, dat haal ik het derde jaar wel in en zowaar, het derde jaar was met +50% weer veel beter dan de expert.
Dat die expert nu al veel meer geld heeft, is bij de gokker niet duidelijk.
Het volgende jaar gaat weer 50% verloren. Shit, volgend jaar maar weer beter opletten.
Het volgende jaar gaat weer prachtig met + 50%. De expert begrijpt niets van beleggen. Ondertussen heeft de gokker niet eens zijn volledige eigen geld meer, maar wel het gevoel meer verstand van beleggen te hebben als de loser die slechts 15% per jaar weet te verdienen.
Dat die het geld al verdubbeld heeft, dat is de gokker niet bekend. Die ziet slechts het rendement van afgelopen jaar dat 50% was. 50% van bijzonder weinig, maar wel 50%.
U weet ondertussen wel dat ik in de loop van de jaren steeds meer opgeschoven ben naar die loser die voor 15 to 25% per jaar gaat.
Vorig jaar kreeg ik al eens van Alex door dat ik één van de weinige klanten was die in de dip van 2006 op dat moment nog op winst in de portefeuille stond.
Dat alleen zegt al veel over het gokgehalte van de gemiddelde ALEX belegger, maar het is feitelijk diep triest dat het zo is dat de meeste particuliere beleggers bij een beursdip ook echt zo veel verliezen dat ze op hun vermogen interen.
Blijkbaar zijn er nog altijd heel veel personen die denken dat ze ‘zomaar’ rijk zullen worden op de beurs. Denkende dat ze ‘goed beleggen’ bij hun geboorte mee hebben gekregen.
Die persoon die gisteren uitgeschreven wilde worden, bereik ik helaas niet meer. Hij is nu uitgeschreven en helemaal gestopt met beleggen. Hij verloor nog geld in één van de mooiste beurstijden ooit. U leest dit artikel echter nog wel. Beleggen is een serieuze zaak, of zou dat moeten zijn. Doet u het goed en serieus, dan kunt u jaren eerder met werken stoppen. Als dat niet interessant genoeg is om te stoppen met gokken en te beginnen met beleggen, dan weet ik het niet meer.
Mensen zijn bereid voor 2000 euro netto per maand 150 uur per maand te werken en 50 uur onderweg te zijn, maar als ik zeg dat in deze beurs met 100.000 euro hetzelfde verdiend kan worden met een inspanning van een paar uur per maand, dan is het ze dat niet waard.
Ik hoor dan zaken als: maar ik heb nog geen 100.000…
Doe er dan wat aan!
Ga echter niet het geld dat u al wel hebt, vergokken in de hoop op een meevaller, want die meevaller komt niet. Ook beleggen kost moeite, geduld en inspanning. Als het makkelijk was, dan was iedereen al miljonair op de beurs geworden. Het is niet makkelijk omdat 99% van de particulieren steeds in dezelfde vallen trapt. Die vallen zijn ’teveel traden’ en daarbij keer op keer ‘gokken op de klapper’.