Beleggers Belangen onder de (gouden) maat

Gisteren een artikel van Berend Izaks in Beleggers Belangen dat zo triest is, dat het werkelijk Beleggers Belangen onwaardig is. Waar gaat het om: Volgens Izaks is een goudbelegging een zeer slechte belegging als je naar de lange termijn kijkt. In zijn artikel doet hij dat ook en wel gaat hij terug naar de top van de goudprijs in 1980. Wat een extreem toeval dat hij nét dat punt neemt, terwijl dat ook rond het punt ligt waarop de centrale banken hun greep op het goud begonnen te doen gelden. Ten opzichte van dit enige punt in de geschiedenis van goud, heeft goud tot op heden slecht gerendeerd. Berend heeft volkomen gelijk!
Wie echter willekeurig op welk ander moment in de geschiedenis een moment had gekozen, een jaar verwijderd van het punt van Berend, had in ALLE gevallen een andere uitkomst gekregen, maar voor Berend Izaks staat het nu vast, Goud is een slechte belegging voor de lange termijn.
Wat zegt dit over Berend Izaks en wat zegt het over Beleggers Belangen? Nemen ze vaker hun lezers zo in de mailing, of is het éénmalig?
Waarom zo’n artikel in Beleggers Belangen en in Bloomberg? Is het omdat ze aan de goudhandel in de beleggingsector niet veel verdienen?. Het is immers niet zo heel spannend, beleggen in goud. Beleggers in goud zijn daarbij behoorlijk inactief met dat geld. Je koopt goud en je houdt dat voor langere tijd aan. Niet de doelgroep voor deze twee aanbieders derhalve. Nu goud zo populair wordt, moet de actieve belegger blijkbaar koste wat het kost uit goudbeleggingen gehouden worden, want iedere euro in goud is een euro verloren voor de financiële sector. Dat kunnen we immers niet hebben, beleggers die ineens ‘echte’ onderliggende waarde gaan waarderen en de voorkeur erboven hebben boven door de sector verzonnen derivaten en andere premiebrengers.