Herdistributie van rijkdom

De wereld was nog nooit rijker dan nu. Nog nooit leefden zoveel mensen in weelde. Prachtig allemaal. Tegelijk kunnen we net zo stellig zeggen dat nog nooit zoveel mensen in armoede leefden. De wereldbevolking nam toe, maar de rijkdom is nog altijd heel erg oneerlijk verdeeld. De rijken werden veel rijker dan de armeren rijker werden.
Een relatief kleine groep (de rijkste 1%) heeft extreem veel te veel en een extreem grote groep (40%) heeft nog altijd veel te weinig.
Het makkelijkst zou het zijn als je dat even zou herverdelen, maar zo werkt dat natuurlijk ook niet.
Toch moeten we ons wel gaan afvragen hoe we de rijke elite, die zichzelf alleen maar nog verder aan het verrijken is, zo ver krijgen dat ze een flink deel van die extreme rijkdom weer loslaten en herdistribueren onder de armeren.
Als de arme 40% gaat consumeren, dan kan de mensheid als geheel veel rijker en gelukkiger worden.
Het gaat ver. Het gaat in mijn ogen zo ver dat de opkomst van extremisme wat mij betreft ook voortkomt uit de tegenstelling rijk en arm.
Natuurlijk, er hangt een ander kaartje aan, maar in de landen van de Arabische lente ging het vaak toch voor het voetvolk ook om omverwerping van de elite die zich vaak verrijkte en maar al te vaak ook heel corrupt was. De meute werd in beweging gebracht in de hoop dat er betere tijden aan zouden komen.
In Arabische landen is het de armoede EN de grote rol van het geloof die mensen klein houdt. Meer welvaart brengt mensen los van religie en daarmee ook van extremisme. De beste weg om dus extremisme te voorkomen is welvaart vergroten.
Het is overigens niet alleen geld waarmee de elite zich verrijkt. Vaak is het ook macht en wettelijke ruimte. Ze claimen meer wettelijke ruimte dan de rest.
Linksom, of rechtsom, dat gaat knellen met de rest die dan minder ruimte krijgt.
Bij herdistributie van rijkdom heb ik het dus ook over herdistributie van macht. Macht moet weg bij de bedrijven en bedrijfsbelangengroepen en weg bij religie.
Via de weg van de huidige machtsverschuiving naar het bedrijfsleven zien we nu het leeuwendeel van subsidies de verkeerde kant op gaan, namelijk naar de rijkste ondernemingen.
In Nederland zien we dat bij de energie subsidies. De regelingen zijn geschreven door de grote energiemaatschappijen en meer dan 80% van het beschikbare geld gaat eigenlijk al automatisch naar deze grote ondernemingen. Anderen kunnen simpelweg niet aan de voorwaarden voor het verkrijgen van de subsidies voldoen.
Ook dat gaat ver. In Noord Brabant was er bijvoorbeeld na de verkoop van Essent 65 miljoen beschikbaar voor landschapsverbetering. Je kon pas meedingen naar deze subsidie als je project meer dan een miljoen euro zou kosten en je zelf de helft zou bij leggen. Daarmee blijven alleen de rijke particuliere en grote bedrijven over. Wie hadden deze regeling bedacht… jawel, de grotere ondernemers die op verschillende hapenings voor deze grote ondernemers de provinciale ambtenaren tegenkwamen. Men heeft dus een onderonsje geregeld. We zagen dat ook bij sportsubsidies in Brabant. Het meeste geld ging de laatste jaren naar de paardensport. De grootste (dure) toernooien vonden in Den Bosch plaats en de provinciale top kreeg altijd vrijkaarten. Ze hadden het dus goed voor elkaar geregeld.
Wordt het landschap nu beter, en is de sportdeelname door kinderen nu beter?
Vooralsnog zie ik in beide gevallen nog weinig resultaat. als we naar het landschap kijken, zien we dat alleen de kleinste projecten het aardig doen en van de grond komen. In feite zouden nog kleinere projecten het waarschijnlijk nog beter doen, maar die konden niet uit de grote pot mee snoepen. Het was een feestje voor de Brabantse elite. Die heeft zichzelf 65 miljoen euro toebedeeld.
Terug naar de economie. Zoals gezegd, de armste 40% zijn net als de middenklasse belangrijk voor de economie. Met een economie die 70% en meer steunt op consumptie, moeten die mensen geld blijven verdienen om het ook weer uit te kunnen geven. Met het uitgeven van hun geld creëren ze banen. Dat is iets wat rijken pertinent niet met hun geld doen!
We zien nu overal in de wereld het inkomen van onder- en middenklasse netto verminderen, terwijl de rijken extreem rijker worden en steeds meer rijkdom vergaren.
Uiteindelijk gaat heel het systeem dan onderuit, want de rijken kunnen met hun beperkte consumptiebestedingen de totale economie niet gaande houden.
Hoe leuk dan ook dat Warren Buffett na zijn dood zijn geld aan een stichting geeft, als die stichting dat geld dan nog altijd oppot, dan kan het nog altijd geen substantiële bijdrage aan de samenleving bieden.
Ook een man als Warren Buffett is simpelweg veel te rijk en zou er beter aan doen zijn geld simpelweg aan de armste Amerikanen te geven. Dan gaat het geld weer rollen en uiteindelijk meer voor de economie doen, dan zelfs Warren Buffett als ondernemer voor elkaar kan krijgen.