Energy Fuels (UUUU) het Amerikaanse bedrijf dat zowel in uranium als rare earth metalen zit, is een ‘rare’ producent. Ze zijn raar omdat ze eigenlijk in een dure markt produceren.
Namelijk in de VS en in Europa.
Dat terwijl de goedkope grondstoffen uit vooral China komen als we het over rare earth hebben en uit Kazachstan als we het over uranium hebben.
Heel bewust hebben ze daar geen belangen.
De directie van het bedrijf zag ruim voor vele anderen in dat de wereld in blokken verdeeld raakt. Ieder blok moet de eigen broek hoog gaan houden. Je wilt als blok immers niet afhankelijk van een ander blok zijn.
De keuze van UUUU om dus te kiezen voor een productie puur in het Amerikaanse blok is strategisch juist gebleken. Dat zagen ze ruim voor de rest dat inzicht kreeg.
Veel andere bedrijven bleven namelijk inzetten op globalisatie, ondanks de stijgende politieke spanningen in de wereld.
Nu is het mooie dat de koers van UUUU nog altijd niet serieus weergeeft dat het bedrijf de juiste strategische keuze maakte.
Ik ben aandeelhouder van dit bedrijf. Niet voor de winst van morgen, maar voor de winst op de lange termijn. Gaandeweg blijf ik aandelen kopen, al nam ik twee maanden geleden een forse winst op dit aandeel. Terecht was ik bang dat de top even bereikt was en daar heb ik achteraf gezien terecht op ingespeeld. Een gevaarlijke strategie, want de koers had ook van me weg kunnen lopen en dat had ik het nakijken gehad.
Nu wacht ik op technische koopsignalen. Zo ver is het nog niet, al zag ik al wel twee zwaluwen… Hoeveel zwaluwen maken de zomer?