Enkele weken geleden bracht Draghi van de ECB een boodschap naar buiten die aangaf dat de bankiers zullen bepalen of een EU land aan het goud van hun nationale bank mag komen.
Een vreemde boodschap, want wie heeft de bankiers ineens eigenaar van het goud gemaakt?
Volgens Draghi is deze nieuwe maatregelen nodig zodat voorkomen kan worden dat een politiek besluit van één land tegen het monetaire beleid van heel de EU ingaat.
Dat is interessant, maar nog altijd was onduidelijk waarom hij ineens met die boodschap naar buiten kwam.
Ondertussen is wel duidelijk hoe het zit. De Italianen hebben namelijk laten weten dat ze ‘iets’ willen gaan doen met hun Italiaanse goud.
Ze willen het in ieder geval uit de invloedssfeer van de bankiers halen.
Dat staat de bankiers niet aan, want die zijn dat goud als ‘hun’ bezit en invloedssfeer gaan zien.
Wie het geld beheerst, heeft de macht in handen. De staatsgreep van de ECB is nu ineens helemaal duidelijk geworden.
Moeten we dan de Italiaanse populisten de schuld geven, of de bankiers, die nu in feite doen waar ze de populisten van beschuldigen?
Ik denk dat de populisten hier akelig duidelijk gekregen hebben hoe de hazen lopen. Het gevaar komt niet in eerste instantie van hun kant. Het zijn de bankiers die de democratie om zeep hebben geholpen. Enkele weken geleden om precies te zijn…
