Potash uit Canada

Eén van de producten die onder de sancties tegen Rusland vallen is Potash. In het Nederlands noemen we dat meststof. Ook wel potas.
Rusland was de grootste leveranciers van potash.
Veel landen zijn voor de verrijking van hun landbouwgrond afhankelijk van potash. Door dat toe te voegen hoef je geen organische stoffen toe te voegen. Althans… Dat dachten ze. In de VS is door het gebruik van potash de hoeveelheid zwarte (organische) aarde in tweehonderd jaar meer dan gehalveerd.
Potash was dus wel lang een wondermiddel, maar uiteindelijk moeten landbouwers toch ook rekening houden met het toevoegen van organisch materiaal. Doen ze dat niet, dan ontstaat verwoestijning.
Heb je als landbouwer nu ineens geen potash meer, dan gaat je productie hard omlaag. Dat is voor de wereld een ramp, want de graanschuren van de wereld (Rusland en Oekraïne) leveren al heel veel minder. Als de productie dus elders ook omlaag gaat, dan gaan we voedseltekorten tegemoet zien.
BHP gaat nu haar potash productie in Canada versnellen. Ze hebben er hun Jansen project en dat moet in 2026 gaan produceren. De bedoeling is dat er in 2026 4,35 miljoen ton potash geproduceerd gaat worden.
Ze halen het diep uit de bodem. Er is nu al een schacht van één kilometer diep gegraven.