U las ongetwijfeld al dat de salderingsregeling wederom langer doorgevoerd wordt. Mooi voor iedereen die al eerder voor zonnepanelen koos. In die zin prima, ik ben er één van en ik heb in deze nieuwsbrief de nodige reclame voor zonnepanelen gemaakt. Die investering gaat zich heel goed uitkeren. In die zin ben ik persoonlijk heel blij.
Waar ik niet blij mee ben, is het feit dat de salderingsregeling wordt verlengd.
Nu denkt u mogelijk, hij is van het padje…

Voor Nederland ben ik niet blij. Het is voor het grote plaatje namelijk geen goede zaak. Ik kan dan persoonlijk blij zijn want ik nam het juiste besluit en het keerde zich financieel gezien goed uit voor mij, maar voor Nederland als geheel was het beter geweest als de salderingsregeling ten grave was gedragen.
De politiek liet zich leiden door de energielobby en heeft laf gekozen voor verlenging.
Daarmee wordt eigen opslag van energie geen goed alternatief en daarmee heeft de energiesector zichzelf enkele jaren meer gegeven om tot een oplossing te komen waarbij wij als consumenten straks volledig afhankelijk blijven van de grote energie leveranciers.
Het einde van de salderingsregeling had hier de markt meer richting de manier van Duitsland veranderd. Dat ziet de energiesector als een ramp. In Duitsland slaan steeds meer consumenten zelf energie op en worden daarmee onafhankelijk van grote energie leveranciers. Die leveranciers zien nu vooral kleine dorpen steeds duurder voor ze worden, want ze hebben er weinig klanten, maar moeten wel tegen een vaste prijs energie leveren aan steeds minder klanten. In dat scenario moeten de energieleveranciers hun bedrijfsmodel veranderen, maar daar voelen ze niet veel voor. Het meest winstgevende model is die van monopolist. Al die particulieren die zelf opslaan en eventueel hun overtollige energie in de buurt verkopen zijn dus een ramp voor de winst.
Dát gaat er dus ook niet komen in Nederland. Vooral de VVD heeft de oren weer laten hangen naar het grote bedrijfsleven.