Voor veel mensen staat beleggen eigenlijk alleen voor het hebben van aandelen. Dan ben je belegger.

Toch is dat een veel te beperkt beeld. In feite is namelijk vrijwel iedereen wel op de één of andere manier belegger.

Vaak niet direct, maar bijvoorbeeld via pensioen of verzekering. Dat is namelijk ook een belegging. Zeker als het kapitaalverzekeringen betreft. Ook een brandverzekering is een vorm van beleggen. Dor het betalen van een premie verzeker je jezelf er van dat bij een calamiteit er een uitbetaling zal plaatsvinden. (Althans, dat is je verwachting. Net als bij ‘gewoon’ beleggen kan je wel eens te maken krijgen met tegenvallers. Bijvoorbeeld een verzekeraar die niet wil uitbetalen).

Iedere belegging kent dus een zekere vorm van risico.

Er zijn ook mensen die beleggen in antiek, of kunst. Dat is zeker geen mindere vorm van beleggen.

Het huis waarin je woont is bij een koophuis ook een vorm van beleggen. Je bent echter pas echt vastgoedbelegger als je ook in vastgoed zit waarin je niet zelf woont. Toch is die eigen woning ook al een belegging. Vaak de grootste die je als particulier zo maar maakt. Er zit vaak ook een enorm risico aan vast in de vorm van een hypothecaire lening waarin je jezelf vastlegt tot een hele lading verplichtingen die je voor een deel niet gaat nakomen. Lees je hypotheekacte maar eens écht door. Dat wordt schrikken.

Iemand voelt zich pas een belegger als de acties bewust plaatsvinden. Bijvoorbeeld een account bij Neo Finance openen en geld uitlenen is ook beleggen. Je neemt bewust de keuze je geld aan anderen te verstrekken in de hoop en verwachting dat die anderen je keurig terug gaan betalen inclusief rente. Of koop een verhandelbare obligatie vanaf 100 euro bij deze aanbieder.