How could they?
Hoe hebben ze dat ook kunnen doen?
We vragen ons dat van vroeger af, nu we kunnen terugkijken. U kent die verhalen ongetwijfeld zelf ook. Hoe konden we ooit zo stom zijn om met kinderen voor op schoot, zonder autogordels, rond te rijden. Bij een ongeluk werd zo’n kind gelanceerd.
Hoe konden we ooit, roken tijdens zwangerschap, of drinken tijdens zwangerschap…
Hoe konden ze ooit Hitler zijn gang laten gaan?

Hoe could they
Die vraag stelt Bill Gross zich nu in zijn jaarverslag veelvuldig hardop af.
Hoe kijken onze kleinkinderen naar het heden van ons?
Hoe hebben de machthebbers van nu ooit het besluit kunnen nemen om de regels van het spel te veranderen en waardeloos geld uit te geven?
Hoe konden ze zo stom zijn om onbeperkt schulden aan te gaan, terwijl ze donders goed wisten dat die schulden onhoudbaar zouden worden, tenzij er later een enorme inflatie over heen zou gaan.
Hoe kon men in Japan nu denken dat de geldbasis verveelvoudigen de economie zou helpen?
Hoe konden alle centrale bank bankiers toch denken dat je schulden kan aflossen met nog meer schulden?
Hoe konden ze particuliere beleggers maar los laten gaan op de beurs, terwijl het credo nu is dat er geen enkel alternatief voor geld is. Dan ‘weet’ je toch dat je in bubbel land zit?
Hoe konden ze toch de rente zo laag houden terwijl er al jaren geen serieuze economische groei aanwezig is…
Hoe konden ze…
Hoe konden ze denken dat geld verzinnen daadwerkelijk welvaart zou creëren? Hoe konden ze toch denken dat rijken bevoordelen zou doordruppelen naar de minder rijken?
Bill Gross is aan het eind van zijn betoog helder. In zijn ogen zouden beleggers steeds meer geld van tafel moeten halen en zich meer en meer moeten focussen op kwaliteit. De keizer danst zonder kleren en het wordt langzaamaan steeds meer mensen duidelijk. De vraag is slechts wanneer het licht voor de meute aan gaan.