De globalisering van de laatste dertig jaar heeft enorm veel gedaan voor de toename van de welvaart in de wereld. Vooral de samenwerking tussen de VS en China was een aanjager van de welvaart. Beide landen profiteerden, maar hierdoor is het vertrouwen onderling wel verdwenen. Van een zakenpartner werd China ineens concurrent en de toenemende agressie van China in de Zuid Chinese zee doet de relatie geen goed. China wordt nu in de VS al als koude oorlog tegenstander gezien.
Helaas is het voor wat betreft de welvaart door de teruglopende samenwerkingen nu de verkeerde kant aan het op gaan.
De wereld verdeelt zich in meerdere kampen en ieder kamp wil nu zelf op alle onderdelen de broek ophouden. Dat is dus veel minder efficiënt en dat kost dus welvaart.
Nu de kampen elkaar beginnen te bestrijden met sancties, embargo’s en pestgedrag neemt die druk op de welvaart alleen maar extra toe.
Duitsland bijvoorbeeld kon haar energiewende inzetten door goedkoop Russisch gas. Dat is door de oorlog in Oekraïne en daarmee het Europese embargo richting Rusland voorbij en daarmee is de energiewende dus ook gedoemd te mislukken. De Duitse industrie heeft het daarom enorm moeilijk en de vraag is of zonder goedkope energie de Duitse zware industrie nog wel een toekomst in Duitsland heeft.
De VS wil ondertussen de meest geavanceerde chips niet meer aan China geleverd zien worden. Slecht nieuws dus voor ASML dat een enorme afzetmarkt verliest, en er dus in de toekomst ook een concurrent in China bij krijgt, want China gaat nu zelf een ASML creëren en ze doen dat met blauwdrukken die in het verleden in Veldhoven gejat zijn.
Het gaat de verkeerde kant op met de economie en daarmee komt ook heel de energietransitie in de knel.
We moeten snel een haalbaar en reëel energiebeleid uitstippelen en er naar handelen. Helaas zie ik weinig op dat vlak.
Geen goede zaak.
Opdeling van de wereld kost welvaart
