Gisteren in het nieuws: De tien grootste vervuilers van Nederland vervuilen drie keer zo veel als alle huishoudens in Nederland samen.
Als u dat zo leest, dan zou u toch direct alle pogingen om milieuvriendelijker te zijn staken.
Dramatisch is het verschil.
Maar het is niet helemaal waar. Zeven van de tien grootste vervuilers zijn namelijk energiecentrales die de stroom, vanuit voornamelijk olie, gas en steenkolen verwerken voor de huishoudens.
Het is dus wel degelijk zo dat als de huishoudens minder energie gebruiken, of meer duurzame energie gebruiken, de vervuiling door ook zeven van de grootste tien vervuilers zal afnemen.

Het wijzen met het vingertje naar de grootste vervuilers is dus niet de weg. Zelfs de andere drie vervuilers werken uiteindelijk ook voor de consumenten. Tata Steel is één van die vervuilers. Zolang wij als consumenten staal van hen blijven afnemen zullen ze vuil uitstoten. Wij als consumenten zullen ze moeten dwingen hun processen schoner te maken. We moeten ze duidelijk maken dat we hun staal niet meer willen hebben als ze niet snel forse stappen maken.
Dat zou een rol moeten zijn van consumentenorganisaties die kunnen uitzoeken in welke producten Tata staal verwerkt zit en welke staalfabrikanten elders al veel schoner zijn. Goed geïnformeerde consumenten kunnen een machtig wapen zijn.
Als een producent weet en voelt dat vuil uitstoten gevolgen voor de omzet gaat hebben, dan zullen ze sneller geneigd zijn het proces te verbeteren.
Gelukkig heeft Tata het zelf al redelijk door en er zijn plannen om samen te gaan werken met chemische fabrieken zodat ze elkaars afvalproducten als basisproducten kunnen gebruiken. De staalindustrie gebruikt veel warmte, maar houdt ook veel warmte over. Die afvalwarmte kan dan weer gebruikt worden door anderen.