Een Engelstalige benaming voor partijen die patenten proberen te verkrijgen zonder ooit de bedoeling te hebben zelf actief een product in de markt te brengen. ‘Patentdraken’ zouden we er in het Nederlands van kunnen maken.
Bijvoorbeeld het patent om op de linker zijkant van een scherm een knop te hebben waarmee je het scherm kunt bedienen.
Zo’n patent wordt toegekend, want er zijn al patenten voor knopjes aan alle andere kanten van computerschermen.
De patentdraak wacht nu net zo lang tot er een fabrikant is die een knopje links van het scherm plaatst.
Dan ineens komt het patent boven water en wordt er een belachelijk hoge vergoeding geeist.
Deze ‘handelswijze’ levert letterlijk miljarden dollars per jaar op.
In slechts enkele jaren is deze sector ‘ontploft’.
Het is niet helemaal nieuw. Immers heeft Amazon het patent op het “één knop voor bestellen”. Andere grote technologie bedrijven misbruiken de wet zelf ook. Google en Samsung hebben er wereldwijd jarenlang rechtszaken over gevoerd. Maar deze bedrijven doen zelf nog wel wat met het patent en anderen willen het vervolgens ook gebruiken.
Amazon heeft andere websites aangeklaagd toen ze ook één knop voor bestellen gingen gebruiken. Een belachelijke zaak, nu handel via en over Internet heel gewoon is, maar in 1999 deed vrijwel niemand nog zaken via Internet. Je kon wel bestellen, maar dan moest je een e-mail sturen, of er werd online een formulier geactiveerd. Amazon was ook echt de eerste met een echte bestelknop, maar is dat genoeg voor de toekenning van een patent?
Nu we ruim 15 jaar verder zijn is de bestelknop niet weg te denken. Het is toch van de zotte dat Amazon voor dat ‘briljante’ idee nog altijd vergoedingen zou moeten krijgen. Zo speciaal is het achteraf immers niet. In de ontwikkeling van Internet was het een logische stap. Amazon was slechts de eerste die deze stap zette en er een patent op vroeg.
Maar zo kijkt de wet niet. Als het nieuw is, dan kan je er een patent op krijgen, hoe simpel het idee ook is. Je moet slechts de eerste zijn die het patent aanvraagt.
Vanuit dat gegeven zijn er dus ondernemers, maar ik noem ze liever criminelen, gekomen die het puur doen voor de vergoedingen. Ze verzinnen patenten en proberen ze goedgekeurd te krijgen.
Zodra een nieuwe techniek bedacht wordt, gaan de draken aan het werk om zoveel mogelijk onzinpatenten er omheen te creëren.
Een fabrikant met een product krijgt geheid te maken met verschillende patentdraken die claims indienen.
Veel fabrikanten schikken om van nog veel duurdere rechtszaken af te komen.
Mogelijk is via deze weg al meer dan 100 miljard dollar aan beurswaarde verloren gegaan voor alleen al de top 10 van de grootste technische bedrijven van Amerika.
Hoe kan hier iets tegen gedaan worden?
Nu niets, want de patentwet is nu eenmaal stom opgezet. Niemand had ooit verwacht dat het misbruiken van de patentwet zo’n vlucht zou nemen.
De paperclip is de mensheid ooit geschonken. Zoiets lijkt nu niet meer mogelijk te zijn.