Vorige week een artikel van hoe bedrijven in de voedselketen veel kunnen verdienen door extra te letten op het verminderen van verliezen tijdens vervoer en opslag. Een heel goede zaak, maar daarmee zijn we er niet.
Ook de consument kan enorm veel doen om de voedselketen veel efficiënter te maken.
De grootste verspilling komt namelijk vanuit de consumenten.
Wij willen het hele jaar door aardbeien, sperziebonen, kiwi’s en mango’s etc. eten.
In de winter zijn er in West Europa heel wat voedselbronnen beschikbaar. Denk aan rammenas, pastinaak, aardperen, spruiten, schorseneren, rode bieten en winterpostelein en veldsla. Er is nog wel meer, en dit zijn de groenten die ruim voor handen zijn, naast boerenkool en spruiten en prei… Denk er even nog verder over na en wortels en de nodige kolen blijken ook ruim voorradig te zijn.
Maar die eten we niet. Neen, we willen groenten hebben die pertinent niet in het seizoen zijn, of groenten die de halve wereld overgebracht moeten worden.
We leven in een tijd dat het allemaal maar kan. Niemand kijkt naar de hoeveelheid energie en vervuiling die het kost. Energie is goedkoop en vervuiling betalen we nog vrijwel niet.
We dreigen de wereld niet meer te kunnen voeden, maar ik denk dat er nog heel veel rek in het systeem zit. We kunnen echter niemand dwingen. Uiteindelijk zal de prijs consumenten gaan dwingen. Dan krijg je dus dat consumenten zich zielig gaan vinden omdat ze bepaalde groenten en fruit niet meer kunnen betalen… De vraag is hoe zielig je dan bent. Ben je niet veel zieliger als je denkt niet zonder als die exotische en buiten seizoen zaken te kunnen?
