Recent heb ik bewust het besluit genomen de motor van mijn 13 jaar oude auto te laten reviseren in plaats van een nieuwe auto te kopen.
Mijn insteek was dat ik voor grofweg 2.500 tot 3.000 euro de auto kon laten repareren en dat ik daarmee dan weer jaren vooruit kon met die auto.
Als ik een nieuwe auto zou kopen, dan zou ik 3.000 per jaar moeten afschrijven op de waarde, terwijl mijn huidige auto qua afschrijving allang niets meer waard is.
Dat laatste triggerde een vriend.
Zijn insteek was, waarom zou je nog tot wel 3.000 euro investeren in een auto die op papier niets meer waard is?
Mijn antwoord bedoel ik niet lullig…
Mijn antwoord is namelijk… Daarom ben ik een belegger en hij… niet.
Het is niet dat hij stom bezig is. Mijn vriend heeft namelijk net een vier jaar jonge auto tweedehands gekocht.
Ook geen slecht plan, maar hij kijkt vooral naar de papieren waarde. Ik kijk naar de economische waarde.
Mij boeit het niet wat de auto op papier waard is. Immers, wat heb ik daar aan? Ik ga de auto niet verlopen en ik kan niet eten van de papieren waarde. Mijn auto is precies wat ik wil hebben en nodig heb en die auto is nu weer helemaal in orde.
Dat ik dus een kleine 3.000 euro investeerde in een auto die officieel 1.500 euro sloopwaarde heeft boeit me niet. Ik heb een prima auto die me vrijwel niets meer kost. Kan ik mijn geld in betere investeringen stoppen.