Mijn vastgoedmanager in de VS is momenteel bezig om huurders te vinden via een Facebook-campagne. We hebben nog enkele appartementen die leeg staan en via de reguliere kanalen krijgen we die maar niet gevuld.
De Facebook-campagne leverde letterlijk honderden reacties op, wat aanvankelijk een groot succes leek te worden. Het voelde echter als Marktplaats: na vier weken hebben we slechts twee appartementen daadwerkelijk weten te verhuren, ondanks de honderden reacties.
Mensen reageren snel, maar vervolgens moet er een officieel huurverzoek worden ingediend, waarbij aangetoond moet worden dat ze de huur kunnen betalen. Dat lijkt mij niet meer dan logisch, maar niet alle reageerders denken er zo over. Zonder aantoonbaar inkomen willen ze wel huren, maar zo verhuur ik niet. Geen rechter zal mij gelijk geven als die huurder uiteindelijk niet gaat betalen. Dan zal de rechter zeggen dat ik dat had kunnen zien aankomen.
Dus, ondanks de honderden reacties op Facebook, hebben we uiteindelijk slechts twee huurders erbij. De vraag is of al die inspanning het wel waard was.
