Het eerste wat ik altijd doe, is op de site kijken of je kan nagaan wie er achter zitten. Wie is de echte eigenaar? Als het een bedrijf is, wie is de eigenaar van het bedrijf?
Als er eigenlijk geen naam en adres te achterhalen valt, dan haak ik al af.
Zijn het aanbiedingen zoals Neo Finance en Mercury Redstone, dan ben ik daarna vooral ook benieuwd naar hoe het is opgezet. Kunnen ze bij mijn geld komen? Ik geef liever niet mijn bankrekening in handen van een ander.
Ik wil uiteindelijk degene zijn die mijn geld aan het sturen is. Er in, en er uit.
Bij de hierboven genoemde initiatieven is het zo dat de benodigde bankrekening onder mijn controle blijft. Ik zet zelf een automaat aan die het geld dat inzet op hun platform. Ik ben het die de automaat ook weer uit kan zetten.
Waar ik ook naar kijk, is of het verhaal wel klopt.
Om een mooi voorbeeld te geven… Er zijn aanbiedingen waarbij met 1% per dag aangeeft. Dat KAN simpelweg niet!
Als ze dat zouden kunnen waarmaken, waarom hebben ze dan mijn geld nodig? Waarom trappen consumenten daar toch steeds zo massaal in? Overigens zie je bij die aanbiedingen al zaken waardoor ik al veel eerder in het proces zal afhaken. Immers, een serieus adres en een reëel vindbare ondernemer er achter vindt je niet. Hooguit is er een zetbaasje die zich onder een verzonnen naam presenteert. Een adres vindt je bij hem niet, of het is een postbus adres in verweggistan.