Dat we vanwege het milieu en de economie moeten overstappen op duurzame energie is iedereen wel duidelijk. De meeste mensen zijn het er roerend mee eens. Zeg ze vervolgens dat het allemaal tien kilometer verderop gerealiseerd kan worden en iedereen is voor.

Helaas echter wonen er tien kilometer verderop ook mensen en ook die zijn het er ook helemaal mee eens, mits het maar tien kilometer verderop gerealiseerd gaat worden.
Zo werkt dat uiteraard niet.
Nu is het punt dat mensen in het algemeen geen verandering willen. Als het geen pijn doet, laat het dan zo.
De dijken kwamen er omdat overstromingen zo veel pijn deden. De pijn van de lelijke dijken die het uitzicht ontnamen was minder erg dan ieder jaar het huis weggespoeld zien worden.
Ouderwetse molens kwamen er om het water binnen de dijken weer weg te halen. Ongetwijfeld zullen indertijd omwonenden ook niet blij geweest zijn met zo’n molen. Waarom kan die niet 500 meter verderop staan?
Tegenwoordig voelen we die pijn van een energieprobleem niet zo. Wie werk heeft realiseert zich niet dat duurzame energie veel meer werk in Nederland en België verschaft dan grijze energie. Wil je licht, dan is de knop zo ingedrukt en we hebben licht. Benzine is er zat aan de pomp. Geen centje pijn nog.
Voor Nederland en België is het beter als energie hier meer werk oplevert. In plaats van olieboor medewerkers ergens in de woestijn of velden in Rusland hebben we met windmolens en zonnepanelen technici in Nederland en België nodig. Iedere kWu die hier is opgewekt hoeven we vervolgens niet duur te importeren vanuit grijze energie leverancier landen. Dubbele winst dus.
Maar dát is allemaal voor “het grote goed”. Dat moet tien kilometer verderop maar gerealiseerd worden.
Er is één voordeel van zonneparken waar ik nog bijna nooit iets over hoor. Als zo’n park er 25 jaar ligt en dan vervangen moet worden, dan is de grond er onder weer volledig beschikbaar voor wat je er maar mee wilt doen. 25 jaar lang kan je die gronden niet gebruiken voor stadsontwikkeling, industrie terreinen of het maken van pretparken.
Met die 25 jaar ontwikkelrust geven we de generaties na ons ook ruimte om “hun” wereld nog vorm te geven.
Een ruimte die ze niet krijgen als we de ruimte nu leeg laten, want dan is de kans groot dat over enkele jaren de eigenaar met een ander idee komt. De eigenaar weet immers nu al hoeveel de grond kan opleveren. Die gaat nu heus niet meer stilzitten en ieder jaar met lede ogen aanzien hoe flink geld met de grond verdiend had kunnen worden.
Bij mij achter willen ze naast het net ontwikkelde parkeer terrein een groene poort met daarin een grand café realiseren. Ik ben er niet blij mee, maar ik heb het niet absoluut tegen willen houden. Ook komt er nu mogelijk een zonnepark. Dat laatste zie ik veel liever dan het Grand Café dat in die Groene Poort gerealiseerd gaat worden. Was het maar allemaal zonnepark geworden… De pijn van een café achter mijn huis is groter dan de pijn van een zonnepark, dat kan ik al wel zeggen. Ik zou graag opteren voor een zonnepark achter mijn tuin… Dus doe het maar in mijn backyard.

Wilt u investeren in zonneparken, kijk dan eens hier